rasanya hampir sebulan dah blog ni tak dijenguk.....
bukan tak nak wat entry baru just tak ada cerita menarik
lagi satu sebab hari tu buzy exam......
n saya terlibat dengan accident motor jugak hari tu
alhamdulillah kecederaan tak teruk
just kena jahit kat lutut 3 jahitan......
n kecederaan kat kedua-dua tapak tangan.....
saya dapat accident ni dua hari sebelum exam.....
mula-mula tu rasa tabah lagi la.....(bajet kuat)
bila bagi tau ayah, ayah cakap nak datang
tapi saya tak kasi ayah datang. saya just cakap saya okey and lutut kena jahit jer
sebab saya tahu kalau ayah tengok keadaan saya,
mesti dia lagi risau.....nanti bawak kereta pun tak tenang
dah la jalan ke lipis tu macam apa jerk
tapi kecederaan ni agak menyukarkan saya jugak
sebab saya nak menulis dalam exam n tangan memang totally sakit.....
nak tak nak kena paksa diri jugak....
sebab kalau saya repeat exam pointer saya akan jatuh....
jadi saya tak nak benda tu terjadi.....
penat tau kumpul carry mark pointer tu tinggi2.... (macam tinggi sangat)
abis je exam petang tu, malam tu saya sorang-sorang kat bilik
rummate balik rumah dier....
malam exam tu saya menangis oh......
bayangkan betapa lambat nye otak saya nak proses untuk menangis hehehe
tapi saya nangis jugak la first rindu gila babas kat rumah
second sebab fikir haritu dah accident dah time orang sibuk hantar assignment
jadi assignment rasa macam cincai pun ada
ni accident lagi time orang sibuk nak exam.....
ntah la.....pedih gak hati ni raser.....
tapi apa-apa pun saya nak ucap terima kasih kat sini
dekat orang yang banyak menjaga saya n menceriakan hati saya sepanjang saya sakit....
mereka la my friends, my beloved sister dan my nurse hehehe
ni ruumate sayer, thanks to you sebab tolong saya kemas barang hari tu
dah la barang aku berat n berkotak-kotak but still tolong angkat jugak.
thanks ek honey......u still my ruumate no 1
yang ni plak member yang sekali accident dengan saya...
sorry ek k.ngah n thanks sebab sentiasa menceriakan hari saya....
luv u...
yang ni plak nurse saya....hahahaha
yang tukang letak ubat, beli makanan, buat lawak semua dia la....
k.sal thanks sangat-sangat....
tak ada apa yang boleh saya bagi kat k.sal untuk balas budi....
luv u so much la hehehe
sometimes bila kita sakit macam ni kita boleh sedar,
siapa betul-betul kawan kita n siapa yang tidak....
apa-apa pun alhamdulillah kemalangan ni buat saya sedar
yang saya tak silap memilih kawan....
mereka sentiasa ada di sisi susah ataupun senang.....
